Kiedy w 2009 roku na ekranach egipskich kin ukazał się film Ehki ya Shahrazad (Opowiadaj, Szecherezado), na aktorkę odgrywająca główną rolę – Munę Zaki – spadła fala krytyki. Aktorce nie zarzucano jednak słabej kreacji czy braków warsztatowych. Wręcz przeciwnie, można by sądzić, że Muna Zaki w swojej roli była niezwykle wiarygodna, dopuszczając się – zdaniem widzów – zdrady małżeńskiej ze swoim filmowym mężem. ‘Rozwiązłość’ aktorki i ‘pantoflarstwo’ jej prawdziwego męża były szeroko komentowane, spychając na dalszy plan temat przewodni filmu – przemoc wobec kobiet. 
Patriarchalna struktura społeczna, islam i tradycja uważane są za najważniejsze czynniki podtrzymujące męską dominację i legitymizujące przedmiotowość kobiet w świecie arabskim. Przemoc wobec kobiet wciąż jest tematem tabu, aczkolwiek od początku XXI wieku problem ten jest coraz częściej podejmowany w przestrzeni publicznej, również w kinematografii, a zwłaszcza w kinematografii egipskiej. W założeniu filmy poruszające kwestię dyskryminacji kobiet miały pełnić nie tylko funkcję informacyjną, ale także zwiększać społeczną wrażliwość i w konsekwencji przyczynić się do zmiany kulturowej. Czy jest to jednak możliwe? 
Na pytanie to, w oparciu o komentarze widzów dotyczące filmów podejmujących problem przemocy domowej (Ehki ya Shahrazad, 2009), obrzezania (Dunia, 2005) i molestowania seksualnego (678, 2010), postara się odpowiedzieć dr Małgorzata Kniaź – arabistka, adiunkt w Katedrze Porównawczych Studiów Cywilizacji.

13 listopada w godzinach 19:00 - 20:30
Pauza In Garden, ul. Rajska 12