Porównawcze studia cywilizacji były i są dla mnie szansą na przyjrzenie się światu w całym jego fascynującym ogromie: od zalążków cywilizacji Zachodu aż po współczesne aspekty kultur Dalekiego Wschodu. Studiowanie innych cywilizacji to nie tylko metaforyczna podróż do nowego świata, ale także spojrzenie z innej perspektywy na własną kulturę. Ja balansowałam naukowo właśnie między Europą a Japonią, włączając w to naukę języka japońskiego.

Drugie imię KPSC to różnorodność. Niewiele jest miejsc, gdzie można spotkać tak niezwykłych ludzi – zarówno wykładowców, jak i studentów – z których każdy reprezentuje sobą coś interesującego. I to dzięki KPSC przekonałam się, że można podchodzić naukowo do niekiedy mocno nietypowych aspektów rozmaitych kultur (łącznie z wnikliwą analizą dzieł popkultury, śpiewaniem nigunów czy studiowaniem tradycyjnego tańca bharatanatjam). To naukowe podejście uskuteczniam od tego roku akademickiego jako doktorantka kulturoznawstwa.

Oprócz studiów doktoranckich w KPSC prowadzę audycje w studenckiej rozgłośni Radiofonia na 100,5 fm, która działa we współpracy z Grupą RMF. Kulturoznawczo-czytelnicze pasje realizuję na blogu (www.coczytamalita.wordpress.com), gdzie piszę o książkach z całego świata – z dużą ilością wtrętów japońskich, rzecz jasna.

PS. I nikt nie miał nic naprzeciw pracy magisterskiej o smokach. Serio. 

Od liceum szczególnie mocno interesowałam się Japonią, jednak ciekawość innych kultur, nie pozwalała mi zdecydować się na japonistykę i tym samym ograniczyć się do jednego kręgu. Na PSC otrzymałam zaś niespotykaną możliwość sięgania do najróżniejszych zakątków świata i korzystałam z owego przywileju tak dalece, jak tylko czasowo byłam w stanie – wybierałam niezwykle różnorodne kursy, dotyczące odmiennych od siebie tematów (możliwość samodzielnego wyboru przedmiotów to wielka zaleta PSC!), dzięki czemu mogłam nie tylko pogłębić swoje zainteresowania, lecz równocześnie niezwykle je poszerzyć. PSC dało mi przede wszystkim szeroki ogląd na świat, jak i wykształciło we mnie naukową wnikliwość oraz dużą otwartość myślenia.

Oprócz tego warto zaznaczyć, że nosząc na co dzień ubrania w stylu Lolita Fashion nigdy nie spotkałam się z jakimkolwiek zarzutem czy też niechęcią. Na PSC cenni się i szanuje wszelką inność; pozwala się jej kwitnąć. Co więcej, mogłam rozwijać moje zainteresowanie japońską modą i muzyką alternatywną również na gruncie badawczym, pisząc prace dyplomowe na tematy właśnie z tej dziedziny. Nie sposób się dziwić, że rok po ukończeniu PSC zdecydowałam się tu powrócić, tym razem jako doktorantka.

Podjęcie mojego drugiego kierunku również po części zawdzięczam PSC, gdyż to właśnie dzięki kursowi na temat tańca, w którym miałam okazję uczestniczyć, zakochałam się w balecie, a na dalszym etapie w operze. W efekcie obecnie jestem już na ostatnim roku kierunku Zarządzanie Kulturą, pisząc pracę magisterską o Operze Krakowskiej. Nawiasem mówiąc, na zajęcia z baletu również od niedawna uczęszczam.

W przyszłości planuję kontynuować pracę badawczą, pracując równocześnie w sektorze kultury.

Na Porównawcze Studia Cywilizacji przywiodła mnie głównie ogromna ciekawość świata i trwająca od nie pamiętam kiedy, fascynacja nieznanym. Swoją przygodę z PSC rozpoczynałam jako studentka trzeciego roku prawa i początkujący nauczyciel jogi metodą Iyengara. Zdążyłam już zwiedzić kawałek świata, w tym Iran i Turcję, ale czułam, że oprócz doświadczania, czy to w podróży, czy na jogicznej macie, pragnę także szerszej wiedzy o kulturach, z którymi się zetknęłam. Liczyłam także na to, że studia te będą odskoczną od żmudnej i schematycznej pracy na prawie.

Mam wrażenie, że trzy lata na Porównawczych Studiach Cywilizacji dało mi nowe spojrzenie na, znany mi tylko z podróżniczo- jogicznego doświadczenia, świat i, co było dla mnie bardzo zaskakujące, znacząco uzupełniły moją edukację prawniczą o międzykulturową perspektywę. PSC przyczyniły się także w pewien sposób do wzbogacenia mojego warsztatu nauczyciela jogi. Dwuletnia nauka sanskrytu okazała się bardzo pomocną w zgłębianiu tekstów filozoficznych dotyczących jogi, znajomość hindi z kolei, ułatwiła mi podróż do Indii, którą odbyłam, by szkolić się w Ramamani Iyengar Memorial Yoga Institute w Punie.

Obecnie zajmuję się głównie uczeniem jogi w krakowskiej szkole jogi Sadhana i planuję kolejny wyjazd do Puny. W najbliższej przyszłości chciałabym zawodowo połączyć prawo i kulturoznawstwo, najchętniej w dziedzinach związanych z ekonomią muzułmańską, lub publicznym prawem międzynarodowym.

Jestem absolwentką kulturoznawstwa oraz socjologii na UJ, podyplomowo ukończyłam studia zielarskie na Uniwersytecie Rolniczym. Obecnie zajmuję się fotografią i publicystyką kulinarną, prowadzę bloga dotyczącego kulinariów i naturalnego stylu życia (ziolowyzakatek.com.pl), kończę pracę nad swoją pierwszą książką poświęconą kosmetykom naturalnym.

Najlepsze studia humanistyczne dla osób ciekawych świata!
Porównawcze Studia Cywilizacji były pierwszymi i jedynymi studiami, na które zaaplikowałam w Krakowie. Kiedy tylko przeczytałam program wiedziałam, że albo te, albo żadne! (No dobrze, może polonistyka w Tarnowie).

Z perspektywy czasu wiem, że teraz podjęłabym taką samą decyzję. Studia przede wszystkim uczą myśleć, rozumieć świat wokół oraz uczą niezależności. Wydają się to być rzeczy trywialne, które nie przedkładają się na złotówki, ale są rzeczy bezcenne: takie jak krytycyzm i otwarty umysł, a za inne zapłacisz kartą Master Card. Zresztą, zawsze powtarzam, że obecnie studia humanistyczne nie gwarantują pracy, jednak dobrze, żeby gwarantowały nam coś, co zostaje na całe życie: otwarte myślenie. Porównawcze Studia Cywilizacji dają dużo elastyczności, dlatego warto ten czas wykorzystać jak najlepiej, udzielając się w kołach i organizacjach (warto ćwiczyć umiejętności prezentacji, i dyskusji, przydają się w życiu bardzo często!), może poświęcić się nauce języków albo spróbować z jakimiś innymi studiami? Osobiście żałuję tylko, że podczas studiów nie wybrałam się na stypendium zagraniczne.

Podczas studiów byłam bardzo aktywna, udzielałam się w kole naukowym, organizacjach studenckich etc. Na trzecim roku studiów założyłam również bloga kulinarnego, który obecnie jest w centrum moich profesjonalnych zainteresowań: pracuję jako fotograf kulinarny, publicystka etc. Jestem cierpliwa i myślę, że jeszcze wszystko jeszcze przede mną.

Z pewnością wybrałabym PSC jeszcze raz, moim zdaniem najlepsze studia humanistyczne dla osób ciekawych świata!