Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Aktualności

Nawigacja okruszkowa Nawigacja okruszkowa

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

CFP: 50 Shades of Popular Culture

50 twarzy popkultury

Międzynarodowa Konferencja Naukowa,

Kraków, 18-21 lutego 2016

(for the English version click here)

Według MacDonalda kulturę masową określa to, że jest przeznaczona do konsumpcji
przez masową publiczność, jak „guma do żucia", mówi, sygnalizując swą pogardę.
 Decyduje się używać wyrażenia „kultura masowa" nie zaś „kultura popularna",
ponieważ dzieła zaliczane przezeń do „kultury wysokiej" – jak pisarstwo Dickensa –
mogą być popularne, nie będąc zarazem masowymi, to jest przeznaczonymi wyłącznie
do masowej konsumpcji. Czy jednak Dickens nie pisał dla szerokiej publiczności?
Czy jego dzieła nie ukazywały się w odcinkach w wysokonakładowych czasopismach?
Na jakiej podstawie MacDonald odróżnia prace Dickensa od
innych współczesnych mu dzieł ukazujących się na masowym rynku?

Noël Caroll, Filozofia sztuki masowej

 

Wbrew powszechnemu mniemaniu popkultura nie jest dziedziną spójną i dookreśloną, a w jej obrębie pojawiają się rozmaite zjawiska wykraczające poza proste definicje i segregujące antynomie. Istnienie podziału na tzw. kulturę wysoką i niską warunkowane było przede wszystkim – jeśli nie wyłącznie – potrzebą dzielenia tekstów kultury na wysoko- i niskoartystyczne – przez co potrzeba oszacowania ich wartości przeważała nad koniecznością prowadzenia bezstronnych badań czy studiów. Współcześnie, gdy taki podział nie jest już intelektualnie uzasadniony i filozoficznie akceptowalny, trudniej o jakąkolwiek nieparadygmatyczną systematyzację i spójny opis określonych zjawisk – a popularność popkultury staje się truiz­mem niemogącym już determinować żadnej binarnej opozycji. Równocześnie, ażeby badać kulturę popularną, trzeba mieć świadomość funkcjonowania wewnętrznych podziałów, uzale­żnionych od artystycznego rejestru danego tekstu kultury. Trudno mówić tym samym językiem np. o melodramatach i spekulatywnej SF czy o metalu alternatywnym i filmografii Mar­vela – i podobnie problematyczny pozostaje fakt, że do kultury popularnej wlicza się w równej mierze muzyka country, twórczość J. K. Rowling i przeważająca część gier komputerowych. Dynamika, migotliwość, nieoczywistość i typowo ponowoczesna płynność kultury po­pularnej dają asumpt do wnikliwszych nad nią studiów, wypracowania wyspecjalizowanych narzędzi badawczych i stosowniejszego języka opisu. Stąd też organizatorów Międzynarodowej Konferencji Naukowej 50 twarzy popkultury interesować będą referaty poświęcone:

  • problemom genologicznym (zacieranie granic gatunkowych, proliferacja kon­wencji estetycznych w rodzaju steampunku, noir, cyberpunku czy postapo, kariera pojęć slipstreamu czy realizmu magicznego itp.);
  • efemerycznym trendom i modom artystycznym w obrębie literatury, filmów, seriali, komiksów, gier wideo i kreowaniu zapotrzebowania odbiorczego na nie (np. fenomen Zmierzchu, kryminału retro czy dystopii young adult);
  • głównym kierunkom rozwoju popkultury (literatura, muzyka, film, serial, gra wideo, komiks, gra fabularna, transmedia, internet);
  • artystom-celebrytom i nowych sposobach promocji twórczości artystycznej;
  • wkładowi odbiorców w rozwój kultury (fan fiction, cosplay, dedykowane e-ziny, konwenty i festiwale, ruch fanowski i akafanowski, self- i vanity-publishing);
  • trwałości opozycji tzw. mainstreamu i undergroundu, zarówno na styku tzw. kultury wysokiej i niskiej, jak i w obrębie każdej z nich (np. marginalizacja horroru w obrębie fandomu fantastycznego czy też nobilitacja awangardowych powieści postrealistycznych w postmodernie);
  • kulturze konwergencji i mechanizmom franczyzowym zarówno w dystrybucji tekstów, jak i światotwórstwie (np. ekspansja uniwersum Star Wars);
  • rozwojowi alternatywnej krytyki, procedur wydawniczych, kanałów dystrybucyjnych, subsydiów, nagród i czasopism;
  • filozofii kultury i sztuki popularnej;

Na konferencję będzie można zgłaszać wystąpienia albo w języku angielskim, albo polskim. Ostateczny termin nadsyłania abstraktów na adres 50shadesofpopcultu­re@gmail.com mija 30 listopada 2015 roku. Do abstraktu należy dołączyć krótką notę biograficzną sformułowaną podług powszechnie przyjętych standardów (afiliacja, tytuł naukowy oraz profil badawczy). Objętość abstraktu wraz z biogramem nie powinna przekroczyć dwóch stron znormalizowa­nego maszynopisu (maksymalnie do 600 słów).

Na pokrycie kosztów związanych z organizacją konferencji, w tym zwłaszcza cateringiem, przygotowaniem materiałów dla uczestników oraz publikacji pokonferencyjnej, przewiduje się opłatę konferencyjną w wysokości 400 zł. Informacje o sposobie organizacji konferencji przez Ośrodek Badawczy Facta Ficta, głównego organizatora konferencji, można odnaleźć na stronie www.factaficta.org/konferencje.

Ośrodek Badawczy Facta Ficta przewiduje dwa granty zwalniające z opłaty konferencyjnej (registration fee waiver). Warunkiem otrzymania grantu będzie: 1) pozytywne zrecenzowanie nadesłanego abstraktu przez organizatorów lub wyznaczonych przez nich zewnętrznych recenzentów oraz 2) zgodność tematyczna dorobku aplikanta z profilem konferencji.

Wstęp dla słuchaczy na konferencję jest wolny po uprzednim zarejestrowaniu. Akredytacje prasowe i chęć uczestnictwa biernego prosimy zgłaszać pod adresem 50shadesofpopcultu­re@gmail.com z frazą [Akredytacja] oraz [Rejestracja] w tytule wiadomości.

Organizatorzy przewidują publikację pokonferencyjną w formie recenzowanej antologii artykułów w open accessie (udostępnionej w Centrum Otwartej Nauki na licencji CC BY 3.0). Wybrane teksty mogą zostać wytypowane do publikacji w recenzowanym kwartalniku naukowym „Facta Ficta" oraz innych czasopismach, które zdecydują się na współpracę z komitetem organizacyjnym.

Więcej informacji: www.50shadesofpopculture.wordpress.com

Data opublikowania: 26.11.2015
Osoba publikująca: Wojciech Kosior