Od dłuższego czasu w światowej i polskiej humanistyce odżywać zaczyna przeświadczenie, że u podstaw większości problemów intelektualnych współczesności, a także języka, jakim się posługujemy, leżą kategorie przestrzenne i nierozerwalnie złączona z nimi potrzeba migrowania z miejsc oswojonych i znanych do nieoswojonych i nieznanych. Podróż jako figura oswajania nieznanego, aklimatyzowania się w nowej przestrzeni i przemierzania jej w poszukiwaniu nowych miejsc spełnia się zarówno w przypadku interpretacji prostej fabuły Hobbita, czyli tam i z powrotem Tolkiena, jak i rozważenia trudnej sytuacji emigrantów z tzw. Trzeciego Świata, zmuszanych przez kraje wysokorozwinięte do zatrzymywania się w buforowych przestrzeniach obozów przesiedleńczych i uchodźczych. Rosnąca lista nazwisk filozofów, których inspirowała problematyka kulturowo rozumianej przestrzeni – Marc Augé, Michel Foucault, Gilles Deleuze, Bruno Latour, Bern-hard Waldenfels, Doreen Massey czy Timothy Ingold – jak również rosnąca eks-pansja fikcjonalnych i wirtualnych uniwersów, multiwersów i światów, dowodzą potrzeby bliższego przyjrzenia się zjawisku podróży jako elementarnej figurze poznawania nieznanego, obcego, wykluczonego czy fantastycznego. Organizatorów Ogólnopolskiej konferencji naukowej Topografie podróży interesować więc będą referaty lokalizujące w tym lub podobnie rozumianym kontekście topograficznym sytuację podróży, wędrówki, migracji czy nawet zwyczajnego spaceru, i koncentrujące się na przykładowych zagadnieniach: