W dniach 17-18 listopada 2018 w Krakowie odbyła się ogólnopolska konferencja naukowa "Poetyki pisarstwa historycznego" zorganizowana przez Ośrodek Badawczy Facta Ficta oraz Katedrę Porównawczych Studiów Cywilizacji.

W eseju "Polityka czasów nowoczesnych" Haydena White’a czytamy, że to narracja jest modelem dyskursywnym najlepiej przedstawiającym dynamikę relacji między polityką a historią, a z kolei owa relacja ma charakter czysto wyobrażeniowy. Czym jest wyobrażeniowość historii? Czy "Biografia Londynu" Petera Ackroyda jest modelem wyobrażeniowym brytyjskiej metropolii w równym stopniu, co "Czarny Anioł" Miki Waltariego – Konstantynopola? Czy da się zestawić wyobrażeniowość milieu Świętego Cesarstwa Rzymskiego ze "Srebrnych orłów" Teodora Parnickiego z topiką prowansalską w "Pieśni dla Arbonne" Guya Gavriela Kaya – a twórczość obydwu pisarzy z wyobrażeniami współczesnej historiografii na temat konfliktów geopolitycznych XX wieku? Kiedy narracja historyczna przestaje być zaś opowieścią o przeszłości, stając się w zamian narzędziem do „zdobywania ludzkich serc i umysłów”, jak ujął to White? Jak wreszcie w tym krajobrazie sytuowałyby się fikcje kontrfaktyczne i allohistorie, fantazje o miejscach niebyłych, a jednak w jakiś sposób zakorzeniających się w odbiorczej wyobraźni dzięki odwołaniom do mitów oraz kulturowych archetypów? Pytania te, otwierające szerokie spectrum dyskusji, legły u podstaw konferencji naukowej "Poetyki pisarstwa historycznego", kierowanej do wszystkich przedstawicieli nauk humanistycznych – od historyków przez teoretyków literatury po filozofów i medioznawców – zainteresowanych sposobami zapośredniczania narracji historycznej w tekstach kultury. ​(opis i zdjęcie ze strony konferencji)

Szczegółowy program dostępny jest na stronie konferencji.